Ontmoeting met de kinderen van Swarga

Maandag 9 oktober

De afgelopen week hebben we flink kunnen cultuur snuiven. We hebben al aardig kennis kunnen maken met het land, de bevolking, de cultuur en de natuur. Ook kunnen we ons al aardig redden in Bhaktapur.

De kinderen zijn inmiddels weer terug bij het kindertehuis Swarga, dus het wordt tijd dat we ze gaan ontmoeten! We kijken er enorm naar uit!!

We hebben met Krishna afgesproken dat we ochtend nog even kunnen gebruiken om bij te komen van de veel te lange busrit. Even douche, onze spullen opruimen en onze kleding wassen.

Om 12uur waren we klaar om naar het Kindertehuis te gaan. De zoon van Krishna liep met ons mee. Het is ongeveer een kwartiertje lopen. Een van de begeleidsters ontving ons en gaf ons een rondleiding. Al snel kwamen we er achter dat de ruimte waar we in hadden gezeten met het afscheid van Krishna’s nichtje, enkel een ruimte was waar de kinderen huiswerk kunnen maken. Daarnaast zit een ruimte die is ingericht voor fysiotherapie en daarnaast is de daycare ruimte. Het ziet er gezellig uit.  Vrolijk werden we ontvangen door de kinderen. Een jongetje dat net van het toilet kwam, vroeg heel enthousiast “come you visiting us?” We krijgen ook nog een rondleiding door het huis. Als je binnenkomt is er rechts ook nog een ruimte waar de kinderen huiswerk kunnen maken. De volgende ruimte is de keuken, waar gezamenlijk wordt gegeten, recht voor ons is een badkamer en links is de slaapkamer voor de meisjes. Er is een trap omhoog en boven is een slaapkamer voor de jongens, waar ook nog een toilet bij zit. Bij beide slaapkamers is er een bed voor een begeleidster die de nacht dienst doet. In elke slaapkamer blijft er een begeleidster slapen. Nog een trap naar boven is het kantoor. Er werken twee begeleidsters voornamelijk op kantoor, zij nemen het organisatorische gedeelte op zich en verwerken de rapportages. Er werken twee begeleidsters op de daycare en er is een begeleidster speciaal voor de fysiotherapie. Er werken ook twee begeleidsters in het huis, zij doen veelal de verzorging rondom de kinderen, bereiden het eten voor, maken schoon enz. Er zijn op het moment 7 kinderen op de daycare. Eigenlijk zijn dit er 8, maar op dit moment ligt een kindje nog in het ziekenhuis. Die heeft net een operatie gehad. Daarnaast zijn er nog 5 kinderen die naar het plaatselijke schooltje gaan hier in Bhaktapur.

Na de rondleiding gaan we terug naar de daycare ruimte. We kijken wat rond en maken contact met de kinderen. De kinderen zijn op het moment bezig met individuele activiteiten. Ook praten we met de begeleidsters, die ons vertellen wat ze zoal doen en ze laten ons het dagprogramma zien.

Om 13.00uur gaan ze lunchen. We gaan van de daycare ruimte naar het huis, naar de gezamenlijke keuken. Alle kinderen wassen eerst hun handen en we zien dat de kinderen vragen of ze de keuken mogen binnenkomen. Een van de begeleidsters legt ons uit dat dit een van de regels is, de kinderen vragen toestemming om een ruimte te betreden.

Waar wij onze ogen vooral naar uitkijken is het feit dat de kinderen enorm zelfstandig zijn. Ondanks hun lichamelijke beperking doen ze erg veel zelf. Het is duidelijk dat er veel aandacht wordt besteed aan de zelfredzaamheid van de kinderen. Dit is geweldig om te zien!

Er is een meisje dat niet kan lopen, zij kan zich wel verplaatsen op haar knieën. Ze draagt daarvoor een soort kniebeschermers. Het gemak waarmee ze zichzelf uit haar stoel laat zaken, naar de deur kruipt en daar in een rolstoel klimt, is bewonderingswaardig om te zien. Een ander meisje, dat mobieler is, helpt haar door haar rolstoel vast te houden en rijd haar naar het huis. De kinderen spelen erg op elkaar in en helpen elkaar waar nodig. Er zijn twee kinderen die in een rolstoel zitten, daarnaast zijn er nog twee jongetjes die moeilijk lopen, maar ze krijgen de tijd en bereiken het op deze manier wel allemaal zelf. Een ander meisje verplaatst zich door zich vast te houden aan verschillende dingen en gebruikt buiten een looprek.

Ook tijdens de lunch valt ons op hoe de kinderen zich zelf redden. En het is zeker niet dat ze aan hun lot overgelaten worden, het is juist dat de nadruk heel erg ligt op de zelfredzaamheid. We zijn er erg van onder de indruk, hier kunnen we in sommige opzichten nog wel wat van leren. Hoe vaak wij in de korte tijd niet al een kindje hebben willen opvangen… Maar ze zeggen dan zelf al no no! Ze weten dat ze het zelf moeten proberen en als het niet lukt, roepen ze wel om hulp.

We worden miss en sir genoemd, erg aandoenlijk. Als iedereen klaar is met eten, brengt elk kind die dit kan, zelf zijn bord, beker en bestek naar de gootsteen, wast en droogt het af en zet het terug in de kast. Ook heeft elke dag een kindje de beurt om de tafel schoon te maken.

Na de lunch gaan we terug naar de daycare ruimte. Op maandag middag staat er muziek op het programma. We zitten op de grond op kussentjes in een kring. Eerst doen we nog een voorstel rondje, we oefenen de namen en de kinderen mogen ons vragen stellen. Nu alle kinderen onze naam weten en weten dat we de komende tijd komen helpen, kan de muziek activiteit beginnen. Een van de kinderen krijgt de beurt om in het Engels aan ons uit te leggen wat we gaan doen. Ook dat valt ons op, ze leren erg veel Engels! We zingen en we dansen met de kinderen. In Nepal hebben ze de mooiste liederen en de mooiste dansen, en dan zijn wij aan de beurt… Daar sta je dan met je goede gedrag, hoofd schouders, knie en teen te doen en op een grote paddenstoel en altijd is kort jakje ziek te zingen. Dat valt toch een beetje in het niet bij alle mooie Nepalese liederen en dansen.. Maar de kinderen vinden het geweldig en proberen ook gelijk mee te zingen!

Om 15.00uur is de daycare klaar. Daycare off! Roepen de kinderen, iedereen ruimt z’n spullen op en gaat terug naar het huis. Voor nu is dit de kennismaking met de kinderen en gaan we terug naar het guesthouse. De kinderen vragen allemaal of we de volgende dag weer komen. Het zijn ontzettend lieve, enthousiaste en zelfstandige kinderen!

We spreken af dat we de rest van de week de daycare meedraaien van 09.30 tot 15.00 uur. Volgende week gaan we de lange diensten mee draaien. Deze zijn van 06.00 – 20.00 uur. Dat worden lange dagen.

We drinken nog een bakkie koffie bij een klein koffietentje waar we vaker komen. Zo kunnen we nog even na kletsen over alle indrukken. Daarna halen we nog wat boodschapjes bij de supermarkt en gaan dan terug naar onze kamer. Hier hebben we wat tijd voor ons zelf. Voor het avondeten gaan we nog even Bhaktapur in. Terug in het guesthouse plaatst ik nog wat blogs en dan gaan we lekker slapen.