De verrassing van gister en een spontane trekking op de planning!

Hallo allemaal,

Namaste!

Allereerst zullen we jullie nog even bijpraten over gister :)
De dag startte wat bewolkt, maar uiteindelijk scheen de zon en was het weer flink warm!

Gistermiddag hebben we de pasfoto’s laten maken. Ook dit was weer een hele ervaring. Er is een kleine foto winkel waar we de pasfoto’s konden laten maken. We konden op een krukje plaats nemen en daar werd een foto van ons gemaakt. Geen achtergrond scherm, geen speciale verlichting, geen hele speciale of professionele camera. De jongen maakte de foto en ging vervolgens achter zijn computer zitten om de foto te bewerken met fotoshop, om zo de achtergrond weg te werken en er een pasfoto van te maken. We hebben er zeker een kwartier gezeten. We kunnen erg genieten van dit soort ervaringen. Het gaat soms zo anders! Wat natuurlijk niet betekend dat het verkeerd is! We kunnen er wel om lachen.

We gingen terug naar de tourist information om daar onze verblijfskaart verder te regelen. Er zou ook een kopie van het paspoort en het visum nodig zijn. Wij dachten dat dit bij de tourist information gedaan zou worden, maar dit bleek je zelf te moeten regelen. Jawel, bij het foto tentje! Haha dus wij weer terug naar het foto tentje om daar kopieën te laten maken. Dit was snel gedaan en met de kopieën gingen we weer terug naar de tourist information. Daar maakte de jongen achter de balie onze passen in orde. Vincent heeft trouwens een naamsverandering gekregen zonder dat hij het wist! Hij heet nu Vincent Delft. Haha de jongen heeft onze woonplaats over genomen als zijn achternaam. Niet veel later die dag werden we inderdaad gevraagd om een verblijfspas te tonen. We hoeven ons gelukkig verder niet te legitimeren met ons paspoort, dus we hebben het zo gelaten.

Nadat we dit geregeld hadden liepen we verder door de stad. Op het plein zaten drie oude mannen een spel te spelen. Dit was geweldig om te zien. Het leek op een soort schaken en zij noemde het “tigers and goats”. Er waren 4 stenen “torens” die voor de tigers stonden. De rest van het “speelveld” (wat met een steentje op de grond was gekrast) werd gevuld met kiezelsteentjes op twee plekken na. De bedoeling was dat de “goats” de “tigers” insluiten. We hebben er een tijdje naar staan kijken en Vincent mocht ook mee doen. De mannen spraken geen Engels, dus het was even moeilijk communiceren, maar met handen en voeten kwamen we een heel eind en zo kwamen we er uiteindelijk achter hoe hun zelfgemaakte spel werktte. Vincent heeft er ook mooie foto’s van gemaakt. Helaas kunnen we de foto’s van de camera niet uploaden op de blog. Dus die houden jullie tegoed. Maar met mijn telefoon heb ik wat foto’s kunnen maken. Ik zal binnenkort weer wat foto’s uploaden.

We liepen verder en zijn koffie gaan drinken bij een leuk klein tentje. Hier wilde Vin een nieuwe videoblog maken, hij heeft een heel verhaal zitten inspreken om er daarna achter te komen dat hij het knopje niet had ingedrukt! Dus toen hij het filmpje “ afsloot”  startte hij pas.. Ik kwam niet meer bij en heb al hinnikend een nieuw filmpje opgenomen voor jullie! De filmpjes zijn ook terug te vinden op de site van de blog!

Jullie zijn waarschijnlijk ook erg benieuwd naar de verrassing! We begrepen dat het een feestelijke gelegenheid zou zijn, dus we zijn in het stadje nog op zoek gegaan naar toepasselijke kleding. Ik heb uiteindelijk een typisch Nepalese jurk gekocht waar we deze week veel vrouwen in zien lopen. Niet alle vrouwen dragen dit nog dagelijks, maar tijdens het festival of andere belangrijke gelegenheden dragen zij dit. Vincent heeft nog een net zwart shirt / blouse gekocht. 

Hierna zijn we terug gegaan naar het guesthouse om ons op te frissen. Toen we klaar waren gingen we met Krishna en zijn gezin weg met de auto. We reden naar Swarga, het kindertehuis. Het kindertehuis is nu niet actief omdat alle kinderen naar familie zijn vanwege het festival. Wij dachten dat er nog wel een aantal kinderen waren, maar dit was niet het geval. Wel konden we nu alvast de ruimtes zien, wat we erg leuk vonden. Zo kregen we toch al een wat beter beeld. De ruimte van de daycare was momenteel erg leeg. Mogelijk stonden de materialen ergens anders opgeslagen of zijn er ook spullen mee met de kinderen naar huis. Het eerste wat ons opviel was dat het toch wel van mindere kwaliteit was dan we in eerste instantie dachten vanaf de foto’s. Je zult er hier echt zelf iets van moeten maken denk ik.

Er waren veel mensen aanwezig bij Swarga. We kenden deze mensen nog niet. Iedereen was druk in de weer en heel even stonden we een beetje overrompeld om ons heen te kijken, nog geen idee wat de bedoeling was… Al deze mensen bleken de familie van Krishna te zijn. Ze hadden een bijzondere familie gelegenheid en wij mochten hierbij aanwezig zijn. Het nichtje van Krishna gaat voor 2,5 jaar studeren in Duitsland en hiervoor hadden ze een soort afscheidsceremonie. Er werden kussens op de grond gelegd en er werden lage tafels in de ruimte gezet. We mochten plaats nemen op een kussen. Er kwamen borden met eten en we kregen ieder een bord voor ons neus, er lag van alles op, pinda’s een soort kroepoek, een soort linzen chips, een banaan, een ei. Krishna was inmiddels nog andere gasten aan het ophalen en wij keken ondertussen onze ogen uit. In Nederland zijn we gewend om op elkaar te wachten tot iedereen er is en iedereen heeft. Wij bleven dus afwachtend zitten, maar we werden hoopvol aangekeken en aangemoedigd om te beginnen. Dit deden we dus maar braaf.

Ondertussen kwamen er steeds meer mensen binnen die ieder een bord eten kregen. Uiteindelijk kwam Krishna terug met twee andere gasten. Dit bleken twee mensen te zijn van onze leeftijd. Ze komen uit Noorwegen en zijn hier voor een onderdeel voor hun studie. Het zijn aardige mensen, waar we gelijk leuk mee aan de praat raakte. Zij kwamen net terug van een trekking en vielen dus met hun neus in de boter bij deze feestelijke gelegenheid. Uiteindelijk kwam er een afscheidsceremonie, waarbij het nichtje door vele leden van de familie en Tikka kreeg (de rode stip) ook werd er yoghurt op haar voorhoofd gestipt, er werd rijst gestrooid en bloem blaadjes. Dit wordt allemaal gedaan als offer en is een vorm om haar geluk en bescherming te wensen. Als afsluiting kreeg ze geld en fruit in haar handen en werd het namaste gebaar gemaakt. Elk familie lid deed dit, dus uiteindelijk had ze een hele grote Tikka op haar voorhoofd en zat er overal yoghurt en rijst. Ik werd uitgenodigd om haar ook een Tikka te geven en mocht haar daarbij fruit overhandigen. Ook Camilla, een van de Noorse gasten mocht dit doen. Het was erg bijzonder om dit allemaal te zien en er ook deel van uit te mogen maken. Het is bijzonder hoe we bij de familie en de cultuur worden betrokken.

Na deze ceremonie werd het nichtje naar het vliegveld gebracht. Een aantal familie leden moesten erg hard huilen.
We gingen terug naar de tafels en daar kregen we te horen dat we alleen pas het voorgerecht hadden gehad en dat nu de hoofd maaltijd zou komen. En we zaten al super vol!! Vervolgens kwamen er schalen en pannen vol met eten. Er was van alles. Aardappeltjes, een soort rijst flakes, beef, kip, groentes, een kippensoepje.. echt te veel om op te noemen! En eigenlijk ook te veel om te eten haha. En ongeveer na elke hap stond er wel weer iemand bij je of je nog iets wilde. Je komt hier in ieder geval niets te kort! Uiteraard aten we op z’n Nepalees met onze handen, wat we inmiddels al goed onder de knie hebben. Alleen kwam er als afsluiting yoghurt… Zelfs dat wordt met de handen gegeten! Nou ik kan je vertellen.. Het is een hele uitdaging! Haha het is ook niet gelukt zonder knoeien. Ook zijn ze erg uitbundig met de drank. Als je glaasje half vol is, willen ze het liefst al weer bij schenken. Ze vragen het wel netjes, maar als je even niet op let werd je glas soms gewoon weer gevuld. Het was wel een hele gezellige avond met wederom veel bijzondere en indrukwekkende momenten! We hebben ook leuk gepraat met Krishna, zijn vrouw en de Noorse gasten en we hebben ook leuk gespeeld met de kinderen van Krishna. Terug in de auto waren we met meer personen, maar dat is hier allemaal geen probleem, de kinderen duiken gerust in de kofferbak of kruipen gewoon op schoot! Het was een zeer geslaagde avond!

Vandaag hebben we een rustige dag. We moesten echt een beetje bijkomen van gister.. We hoorde gister dat de kinderen pas zaterdag terug komen van hun families. Wij dachten eigenlijk dat ze begin van de week terug zouden komen. Ons plan was om halverwege ons verblijf een trekking te maken, maar we hebben besloten om dat deze week te doen, zodat we daarna niet te veel tijd zullen missen met de kinderen. Krishna heeft ons vandaag enorm geholpen en de trekking voor ons geregeld. Wij hebben in de stad nog wat kleding gekocht en ook zonnebrand. De zon schijnt hier nog goed en het is ook behoorlijk warm! We waren voorbereid op hele koude nachten, maar dit is op het moment nog niet aan de orde. We slapen alleen onder een dun lakentjes. Het is dus ook erg warm in de nachten!

Deze spontane actie betekend wel dat we morgen al op trekking gaan! We gaan naar Pokhara en zullen daar een paar dagen rond trekken. Dat wordt dus veel wandelen, maar het moet er prachtig mooi zijn! Jullie moeten er maar is naar googelen.

We moeten morgen om 5 uur opstaan en worden dan door Krishna naar een bus gebracht. We gaan dan met de bus naar Pokhara, wat een reis van ruim 8 uur is. Dat wordt dus een lange zit! We weten niet in hoeverre we wifi zullen hebben onderweg. Dus het zou kunnen dat jullie een paar dagen niets van ons horen.. We komen in het weekend weer terug en zullen jullie dan helemaal bij praten over onze belevenissen.
We gaan nu nog even wat eten en dan vroeg ons bedje in!

Veel liefs en tot snel!