De busreis naar Pokhara

Ik zal onze verhalen van de afgelopen dagen per dag plaatsen op de blog! Het kan soms even duren, maar de komende dagen zullen de blogs en de foto's verschijnen :)

Dinsdag 03 oktober:

Vandaag gaan we spontaan op trekking in de omgeving van Pokhara. Door de last minute actie weten we eigenlijk niet eens precies wat we gaan doen.. We hoorde de twee Noorse gasten over hun trekking en we dachten, dat lijkt ons ook wel wat! Krishna heeft alles voor ons geregeld en we besluiten dat we het gewoon maar gaan ervaren!
We wilde nog wat geld halen om de trekking te betalen, maar er is momenteel geen geld in de bank. Mogelijk is deze leeg door het festival. Veel mensen halen dan geld om bijvoorbeeld eten en kleding te kopen. Wij waren iets wat verbaasd.. De bank leeg? Maar iedereen vind dat hier de normaalste zaak van de wereld, dat gebeurd soms en dan is er even een tijdje geen geld te krijgen.. We konden Krishna dus niet betalen, maar dat is allemaal geen probleem, dat kan ook later wel!

Iedereen is hier zo relaxt!

Om 05.00uur gaat de wekker. We pakken de laatste spullen in en maken ons klaar. Krishna regelt nog een bakkie koffie voor ons en rond 06.00uur gaan we weg. Krishna zou ons wegbrengen, dus we staan klaar bij de auto, maar hij komt ons halen dat we via de andere kant gaan. Blijkbaar gaan we gewoon lopen en loopt Krishna met ons mee naar de bus. Het valt ons op hoe ze hier voor je zorgen en alles voor je regelen. Normaal zou je een plattengrondje in je hand krijgen en succes ermee!

Onderweg naar de bus lopen we over het grote plein, het is hier zo vroeg als het is, al een drukte van jewelste. Bewoners vanuit de omgeving komen in alle vroegte naar het plein om hier hun groente en fruit te verkopen.
Als we op de hoofdweg aankomen zijn we toch wel blij dat Krishna met ons mee is gelopen. Er zijn wel stoplichten en er is een zebrapad.. Maar daar is ook alles mee gezegd. Krishna zegt lachend dat ze wel verkeersregels hebben. Maar vervolgens moet je alsnog met gevaar voor eigen leven naar de overkant, dus we zijn blij dat we achter Krishna aan kunnen hobbelen.

Langs de hoofdweg zien we opeens een aantal apen over de reling van de gebouwen lopen. We kijken onze ogen uit! Zelfs Krishna is wat verbaasd dat de dieren hier in de grote stad lopen.

Krishna zet ons af bij de bus en regelt gelijk de busreis terug voor ons, pas als we goed en wel zitten en onze tassen in de bus zitten gaat hij terug.
We rijden van Bhaktapur eerst door Kathmandu. Onderweg pikken we nog meer mensen op. In de stad Kathmandu is het super druk! We weten gewoon niet waar we moeten kijken. Alles en iedereen rijd en loopt door elkaar, maar op een of andere manier gaat het wel goed. Er zijn veel winkeltjes en mensen die van alles proberen te verkopen op straat. Er worden opeens een paar dozen in de bus geladen, dit blijken flessen water te zijn voor de passagiers. Ergens midden op straat staan wat agenten die een poging doen het verkeer te organiseren. We hebben er filmpjes van gemaakt, die we ook op de blog zullen zetten.

Als we de stad uitrijden is er eerst een stuk waar de weg heel slecht is, al hobbelend gaan we hier over heen. Ook hier hebben we een filmpje van! In de verte hebben we uitzicht op de bergen. Als we eenmaal de stad uit zijn komen we ook meer op de bergwegen. We blijven ons verbazen over het verkeer hier. Toeteren is hier echt de manier van communiceren met elkaar. We zien hier inhaal manoeuvres die we ons niet kunnen bedenken. Ze zijn hier niet zo van een halve meter, nee een centimeter is ook voldoende. Hoe ze het doen weten we niet, maar het gaat wel elke keer goed. Al hebben wij in gedachten al een hoop kruisjes geslagen. Vincent zegt “Well, it’s all part of the experience” Die houden we erin!

De vrachtwagens zijn hier echt heel mooi, heel kleurrijk en versiert met linten, kettingen en boeddha beeldjes. Ook zien we busjes zoals je die vast wel is in films hebt gezien, mensen hangen aan bussen, zitten op de bussen met tassen, we hebben zelfs een keer een motor op een bus gezien.

Het valt ons op dat we maar weinig verkeersborden zien en ook niet veel borden met stadsnamen of straatnamen. Wel heeft elke brug een naam. Voor elke brug staat een bord met de naam in het Nepalees en in het Engels.

We maken een stop voor 5 minuten. Vincent haalt een bakkie koffie en ik maak foto’s van het uitzicht. Het is een enorm verschil als je uit de stad komt en nu opeens zoveel natuur ziet. Het is hier heel erg groen valt ons op.

De tweede stop is 30 minuten, we kunnen hier even naar het toilet en wat eten. Het is er heel mooi. Het licht langs een grote rivier met prachtig uitzicht op de bergen. Het is gelijk een hele andere wereld! Als ik naar de wc ga hebben we gelijk weer een gevalletje “it’s all part of the experience” want er is alleen een gat in de grond..

Ook bij de derde stop is de wc weer een uitdaging, dus ik neem me alvast voor dat ik de komende dagen de squat houding goed kan oefenen. Tijdens de stop ontmoeten we een meisje, Kat. Ze komt uit Australië en ze is hier een jaar voor studie. Ze gaat ook naar Pokhara.
 
Pokhara is een grote stad, het is er ook heel erg druk en we staan soms lange tijd vast. Er zijn verschillende stops en de jongen die alles bij houd wijst de mensen waar ze uit moeten stappen. Wij wachten rustig af. Op een gegeven moment rijden we een grote parkeerplaats op en stopt de bus. "Last stop" wordt er geroepen. Een beetje verbaasd staan we daar omdat we geen idee hebben waar we heen moeten. We vragen de jongen of hij weet waar ons hotel is. Hij heeft geen idee.. Daar staan we dan met ons goede gedrag. Kat heeft gelukkig een abonnement in Nepal en kan dus op Google maps voor ons kijken waar we heen moeten. Het blijkt dat we de zelfde kant op moeten en ze vraagt of we een taxi zullen delen. Op dat moment komt er een mannetje aan met een briefje waarop Christa & Vincent staat. Het blijkt een taxi chauffeur die ons naar het hotel zal brengen. Haha leuk al die verrassingen! Kat mag ook mee ons meerijden. 

Wij verblijven in een mooi hotel bij Pokhara lake. We hebben prachtig uitzicht en een fijne kamer. We kijken op het programma dat we mee hebben gekregen van Krishna en zien dan dat er geen tijden op staan. We vragen aan de balie of zij weten hoe laat we worden opgehaald morgen. De man gaat druk rond bellen en laat het ons nog weten. Wij hebben nog geen telefoon kaart voor Nepal dus het contact loopt via de receptie van het hotel. Krishna belt nog om te vragen of we een goede reis hebben gehad en verteld dat alle informatie inmiddels bij het hotel ligt. Onze boeking is door Krishna naar het hotel gestuurd. Geen idee hoe hihi, waarschijnlijk in gescand! 

We frissen ons wat op en spreken dan af met Kat. We lopen een stukje door de grote winkelstraat en gaan naar het meer. Het is er erg mooi. Er liggen gekleurde bootjes en midden in het water is een eilandje met een boeddhistische tempel. Veel toeristen varen in bootjes over het water. Het begint al wat te schemeren, maar dat geeft een mooi gezicht. Ook zien we in de verte topjes van de Himalaya gebergte. We eten wat met elkaar bij een leuk tentje aan het meer. 

Als we terug zijn in het hotel willen we vragen of de man van het hotel inmiddels een tijd weet dat de taxi ons morgen komt ophalen. De jongen die er op het moment staat kan het niet vinden en gaat weer rond bellen. Uiteindelijk komt eruit dat de taxi er om 10.00 uur zal zijn.

We gaan lekker slapen en morgen begint een nieuw avontuur!